Gorka Torre: “Aisiaren truk, dirua emango nuke"

Demoa. Baionarra eta mendizalea. Irakasle zorrotza omen da, "akatsik gabeko lanaren aldekoa bainaiz". 29 urte. Libra. Mus zale amorratua: "Euskal jokorik
ederrenetarikoa baita".

---

Arrunt laket dut: Mendiko lasaitasuna.

Ez dut parean ikusi ere egin nahi: Indarrean dagoen frantses jakobinismoa. Eta Sarkozy bere tresna bat da.


Lasaigarri zait: Natur babestua eta klasea eman ondorengo ibilalditxoa.

Sutan jartzen nau: Odol berokoa ez naizen arren, jendearen geldotasunak.


Gustura irakurri nuen: Victor Hugoren "Miserableak".

Loak hartu ninduen irakurriz: Azterketak.  


Bertutea: Burugogorra naiz.

Akatsa: Hitzorduetara berandu iristen naiz, eta lagunak asko haserretzen dira.


Ametsa: Leku bikainenean maite dudanarekin egotea.

Amesgaiztoa: Azkenaldian, azterketak!


Barre algara eragiten didate: Lagunartean etengabe sortzen diren pasarteek.

Negargura ez dut urruti: Bihotza sentimentalki triste izaten dudanean. Sentibera naiz; beraz, malko isurtzeak ere izaten ditut.


Urrea: Bere eskubideak eskatzeko, Euskal Herriko itzulia oinez egin duen EHUko irakasle kaleratuari.

Ikatza: Baionako tren geltokiko zuzendariari.


"Anttoni, Anttoni, zure atean nago ni…": Ate batzuk jo ditut, eta baita batzuetan atea zabaldu ere…

"… ai Antton, ai Antton, ate ondoan hor konpon": Horrelakoak ere jaso ditut... Bata zein bestea orekatuak izan dira.


Hatzak zupatzen ditut: Baserriko ekoizpen ekologikoak janez.

Gogoko ez dudan jakia: Azalorea eta garbantzuak.  


Dirua ordainduko nuke: Denbora librea izateagatik.

Ez nieke xentimorik ere emango: Erabat nagusi den neoliberalismoari.


Udaberriari zera eskatzen diot: Jendea anima dadila euskararen aldeko borrokari tinko eusteko. 
Satanak berarekin eman ditzala: Etxeko espartinen isiltasuna. Hau da, jendeak ez dezala loak hartu.