Iazko Hezurrak
Indarkeria halabeharrez, indarkeria inteligentziaz, giza historiaren edozein kapitulutan. Gero denboraren joanaz iraungitzen da oroitzapen kolektiboa eta iazko asto hilak aurten lurruna. Oso bestelako ekarpen batekin dator Elorriaga, bortizkeria eskularru zuriz maneiatzeko jolasean. Idatzi liteke elegantziaz gorpuz beteriko gudu-zelaiez, pertsonak elkar jatera eramango dituzten bizipenez, izerdi eta gernu zaharraren usainaz, hildakoekin izandako sexuaz. Uztartu litezke narrazio berean historia bete duten diktadura, sarraski eta hurbileko nahiz urruneko izugarrikeriak, izen-abizen esplizituekin, tabu zein epairik gabe, begiak bortxaz irekiko dizkizun irakurketa bat osatzeko. Egon liteke munduko gertakizun horien guztien artean, galduta bezala, pertsonaia arrunt bat, Irene Arrias algortar gaztea, munduko historiaren katebegi bat gehiago izate hutsagatik nobelari kohesioa emango diona. Eta lor dezake horrela idazleak, maisutasunez, irakurlea egiaren erretxin gordinean itsatsita geratzea.
