Grievances

Disko honek eztiki besarkatu zein gogor jipoitu zaitzake; dena abesti berean, dena segundo berean. Eva Spencen ahots leuna oihu bortitz bihurtzen da istantean, melodia finek dotore koloreztatzen dutelarik zain dagoen amorrua. Melodia etereo eta atmosferikoek ematen diete zati gogorrenei zentzua, kontrasteagatik indar handiagoa hartzen baitute. Pianoak protagonismo handia du, barealditik ekaitzera (eta alderantziz) igaroko garenaren abisua ematearen ardura baitu. Bipolartasunak azken segundoraino iraungo du, azken bi abestiak diskoko esaguratsuenak direlarik. Inoizko astinaldirik goxoena.