ERRELATO EROTIKOA: EZ DUT BESTERIK NAHI
Hilabete honetako Zulobero atalean Karlos Gorrindok igo du tenperatura GAZTEZULOn; eta zuk, egin al duzu halakorik noizbait leku pubiko batean?
Komunetik atera eta logelara egin du. Ohean etzan da ahoz gora, begiak zarratuta, leihoan eta pertsiana erdi jaitsian zehar iragazten diren eguzki izpiek erresuminik eragin ez diezaioten bisaian.
Lia etorri zaio burura. Eta Zeppelineko komunean gertatua. Farlopa prestatzen ari zela gainera oldartu zitzaion Lia. Musu, zirri eta laztanka hasi zitzaion: haragikoi, lizun, sugar. Praka bakeruen gainetik laztan egin zion Arnaltzen gero eta ezpata zorroztuagori. Eraso egin zion bat-batean eta ustekabean. Eta oldarraldiari erantzun zion Arnaltzek. Titiak laztandu zizkion alkandoraren gainetik eta eskua sartu, gero, bularretakoaren barrutik, Liaren bular oparo eta guriak laztantzearren. Eskua jaitsi zuen gero alu aldera eta ipurmasailetatik tinko oratu zion. Liaren arnasestua sentitu zuen belarri ondoan. Baina ziplo, beroaldiari hasiera eman bezala eman zion amaiera oldarrari Liak.
–Ez, orain ez. Gaur ez. Izango dugu aukerarik– zakil-odolosteari azken laztan lizuna eginda.
Kokaina lerro bana esnifatu eta komunetik atera ziren.
Lagun artera hurreratu ziren eta Liak musu eman zion ezpainetan Larrari eta honek gerri bueltatik oratu eta erakarri egin zuen estu-estu.
Arnaltzek betertzez so egin zion Liari eta honek begiko keinu batez erantzun, Eneritzekin garagardo botilaz topa egitearekin batera. Manuk dantzaldi izerditsuan ziharduen, Zeppelin tabernako gunerik handienean, sartu eta ezkerretara dagoen lauki formako dantzaleku itxurazkoan.
Ordutik lausotu zitzaion buru ganbara, kamustu neuronak, ilundu oroimena. Eta edandako garagardo mordoaren ondorioz. Baina Lia burura etorri zaion unetik, buruko garunaren sentsibilizazio lotune guztiak konektatu eta sabelpekoan kili-kili kitzikagarria nabaritu du. Eta konorteratzen hasi da, zakil gogortua bezala.
Sakelakoari begiratu dio ea zer ordu den jakiteko. Ordu bi eta erdiak. Eta Edurne etorri zaio gogora bat-batean. Bisaia alaitu zaio haren irudia gogoan iltzatu zaionean.
Dutxarako bidea hartu du, ur epelaren indarrak giharrak bigunduko dizkiolakoan. Prakak eta niki urdina jantzita abiatu da kalerantz. Arrapaladan atera da etxetik. Eskailera mailak binaka jaitsi ditu eta korrika txikian abiatu da institutu aurrean dagoen bus geltokirantz. Hementxe elkartzen dira gehienetan, aurretik adostu barik, hitzordu itsuak elkarretaratzeari ustekabe atseginena bilatu nahian.
Hasi dira neska-mutilak trumilka ateratzen institututik karpetak eskuan, motxila bizkarrean, berba jario pozgarrian. Ikasteguna bukatutzat jotzeak ematen dien alaitasun itzuri ezinean doaz denak etxerako bidean, bazkaltzeko asmotan. Bat izan ezik. Institutuko atetzarra igaro eta supituan ikusi du Edurnek Arnaltz, bus geltokiko aulkian jesarrita, irribarrea ahoan.
Sorbaldetarainoko ile luze horail zetaduna du Edurnek. Begiak zeruko kolore. Ezpainak marrubizko, eta hamasei urte egin berriek ematen dizkioten alaitasun airoso eta sentsualitate berezkoa. Lolita.
Uzkur eta lotsati portatzen da Arnaltzekin, baina jolasa baino ez delakoan dago, pose ikasia, neska heldu batek gizonak harrapatzeko erabiltzen duen lika itsaskorra.
Ikaskideek herrirako bidea hartu duten bitartean, Edurnek errepidea gurutzatzeko zain geratu da, semaforoa berde jarri arte. Arnaltzek ez daki zein aitzakia erabili duen Edurnek haiekin batera ez joateko. Baina entzun dituen barre algarak bera susmopean utzi ez ote duen zalantza egin du. Errepidea gurutzatu eta bus geltokiko Arnaltzen beste muturreko jesarlekuan eseri da. Ez diote elkarri agurtu, ez aupadarik egin.
Hitz eman zioten elkarri kalean bi pertsona arrotzen portaera izango zutela. Elkar ezagutzen ez zutenen jarrera erabiliko zutela. Haiena ez zen existitzen jendearen begien bistara. Gordean eta isilean jokatu beharko zuten harremanean.
Banbulo pubean ezagutu zuten elkar, larunbat gau euritsuan, duela hiru bat hilabete.
Barrara hurreratzeko ahaleginean, gorputzen arteko igurtzi ezinbestekoek plazer haragikoia eransten zioten mugimendu orori. Arnaltz barrari bizkarra itsatsita zegoen, Larra, Lia, Manu eta Eneritz mintzalagun, garagardoa eskuan, eta Banbuloko komunean esnifatutako azken kokaina lerroak eragindako azkura eztarrian.
Gogoan du euriarena, gogoan puba mukuru egotearena. Gogoan Edurnek eragin zion danbatekoa sabelpean.
Ez zuen zorabiatu haren edertasun berezkoak, haren begiratu garbiak edota ezpainetako marrubizko irribarre jangarriak. Alboan izan zuenean, eta barrara inguratu orduko, Edurneren titi guri pareak besoan egin zion espero gabeko igurtzi oharkabekoak atsegin azal-ezinezko modukoa eragin zion barrabiletan. Bularretakorik gabeko titi samurrek barrena inarrosi zioten, eta kili-kili azkuratsua hankartean. Euri anpuluz hornituriko zamarra beltza eransteari ekin zion. Atzean zain zuen lagunari eman, besoak jaso eta kokote aldean ile-mataza biltzen hasi zen, emakumezkoek ohikoa duten erritual erotikoari erritmo motela emanez.
Lurra hasi zitzaion oinazpian mugitzen Arnaltzi. Lurrikara txikia nabaritu zuen oinazpietan eta barrari tinko oratu behar izan zion, hanketako dardarizoari eutsiko bazion. Indioilarraren sexu erakarmenerako jolasa begitandu zitzaion, eta Edurnek buztaneko lumajea era sentsual eta iradokitzailean zabaldu zion. Baina lumaje deigarriak barik, Edurneren gorputzari zerion usain kilikagarriak erakarri zuen harengana, batik bat, eta ororen gainetik. Usain berezia zerion, sumagaitza ia. Ez zen lurrin usaina, desodorantearena, izerdi sundarena, emearen azal poroetatik jario den usain naturala baizik, feromonak edo batek jakin zein substantzia kimikok eragindakoa. Eta erakarmen sexual alimalekoa sentitu zuen Arnaltzek supituki.
Urrunetik ikusi du Arnaltzek autobusa hurreratzen, eta aurretik erabaki gabeko urratsa jakinarazi dio Edurneri. Etorri nire atzetik, esan dio, betertzez begiratu diolarik. Autobusa aurrez aurre geratu da, ateak ireki ditu eta barrura sartu dira bata bestearen atzetik. Arnaltzek barru aldeko aulki ilara aukeratu du jesartzeko, aulkietan sakabanatuta bospasei lagun daudela ikusi ostean. Bakarrik eta babestuta, gordeta egingo dute Bermeora arteko bidaia guztia. Leiho ondoko aulkia aukeratu du Edurnek, denik eta tokirik ezkutuena. Alboan jesarri zaio Arnaltz. Eta jesartzeaz batera, musu eman dio ezpainetan. Musu gozo-lizuna.
Zergatik ez gara joan zure etxera? Galdetu dio Edurnek. Sexuaz gozatzeko ohea ezinbestekoa ez delako, erantzun dio Arnaltzek, mihi-musua trakearaino sartu eta esku-atzamar higikariak Edurneren gero eta iztarte zabalduagotan barneratu ahala. Zarratu begiak, agindu dio, eta utzi zeure burua autobusaren balantzan kulunkatzen.
Komunetik atera eta logelara egin du. Ohean etzan da ahoz gora, begiak zarratuta, leihoan eta pertsiana erdi jaitsian zehar iragazten diren eguzki izpiek erresuminik eragin ez diezaioten bisaian.
Lia etorri zaio burura. Eta Zeppelineko komunean gertatua. Farlopa prestatzen ari zela gainera oldartu zitzaion Lia. Musu, zirri eta laztanka hasi zitzaion: haragikoi, lizun, sugar. Praka bakeruen gainetik laztan egin zion Arnaltzen gero eta ezpata zorroztuagori. Eraso egin zion bat-batean eta ustekabean. Eta oldarraldiari erantzun zion Arnaltzek. Titiak laztandu zizkion alkandoraren gainetik eta eskua sartu, gero, bularretakoaren barrutik, Liaren bular oparo eta guriak laztantzearren. Eskua jaitsi zuen gero alu aldera eta ipurmasailetatik tinko oratu zion. Liaren arnasestua sentitu zuen belarri ondoan. Baina ziplo, beroaldiari hasiera eman bezala eman zion amaiera oldarrari Liak.
–Ez, orain ez. Gaur ez. Izango dugu aukerarik– zakil-odolosteari azken laztan lizuna eginda.
Kokaina lerro bana esnifatu eta komunetik atera ziren.
Lagun artera hurreratu ziren eta Liak musu eman zion ezpainetan Larrari eta honek gerri bueltatik oratu eta erakarri egin zuen estu-estu.
Arnaltzek betertzez so egin zion Liari eta honek begiko keinu batez erantzun, Eneritzekin garagardo botilaz topa egitearekin batera. Manuk dantzaldi izerditsuan ziharduen, Zeppelin tabernako gunerik handienean, sartu eta ezkerretara dagoen lauki formako dantzaleku itxurazkoan.
Ordutik lausotu zitzaion buru ganbara, kamustu neuronak, ilundu oroimena. Eta edandako garagardo mordoaren ondorioz. Baina Lia burura etorri zaion unetik, buruko garunaren sentsibilizazio lotune guztiak konektatu eta sabelpekoan kili-kili kitzikagarria nabaritu du. Eta konorteratzen hasi da, zakil gogortua bezala.
Sakelakoari begiratu dio ea zer ordu den jakiteko. Ordu bi eta erdiak. Eta Edurne etorri zaio gogora bat-batean. Bisaia alaitu zaio haren irudia gogoan iltzatu zaionean.
Dutxarako bidea hartu du, ur epelaren indarrak giharrak bigunduko dizkiolakoan. Prakak eta niki urdina jantzita abiatu da kalerantz. Arrapaladan atera da etxetik. Eskailera mailak binaka jaitsi ditu eta korrika txikian abiatu da institutu aurrean dagoen bus geltokirantz. Hementxe elkartzen dira gehienetan, aurretik adostu barik, hitzordu itsuak elkarretaratzeari ustekabe atseginena bilatu nahian.
Hasi dira neska-mutilak trumilka ateratzen institututik karpetak eskuan, motxila bizkarrean, berba jario pozgarrian. Ikasteguna bukatutzat jotzeak ematen dien alaitasun itzuri ezinean doaz denak etxerako bidean, bazkaltzeko asmotan. Bat izan ezik. Institutuko atetzarra igaro eta supituan ikusi du Edurnek Arnaltz, bus geltokiko aulkian jesarrita, irribarrea ahoan.
Sorbaldetarainoko ile luze horail zetaduna du Edurnek. Begiak zeruko kolore. Ezpainak marrubizko, eta hamasei urte egin berriek ematen dizkioten alaitasun airoso eta sentsualitate berezkoa. Lolita.
Uzkur eta lotsati portatzen da Arnaltzekin, baina jolasa baino ez delakoan dago, pose ikasia, neska heldu batek gizonak harrapatzeko erabiltzen duen lika itsaskorra.
Ikaskideek herrirako bidea hartu duten bitartean, Edurnek errepidea gurutzatzeko zain geratu da, semaforoa berde jarri arte. Arnaltzek ez daki zein aitzakia erabili duen Edurnek haiekin batera ez joateko. Baina entzun dituen barre algarak bera susmopean utzi ez ote duen zalantza egin du. Errepidea gurutzatu eta bus geltokiko Arnaltzen beste muturreko jesarlekuan eseri da. Ez diote elkarri agurtu, ez aupadarik egin.
Hitz eman zioten elkarri kalean bi pertsona arrotzen portaera izango zutela. Elkar ezagutzen ez zutenen jarrera erabiliko zutela. Haiena ez zen existitzen jendearen begien bistara. Gordean eta isilean jokatu beharko zuten harremanean.
Banbulo pubean ezagutu zuten elkar, larunbat gau euritsuan, duela hiru bat hilabete.
Barrara hurreratzeko ahaleginean, gorputzen arteko igurtzi ezinbestekoek plazer haragikoia eransten zioten mugimendu orori. Arnaltz barrari bizkarra itsatsita zegoen, Larra, Lia, Manu eta Eneritz mintzalagun, garagardoa eskuan, eta Banbuloko komunean esnifatutako azken kokaina lerroak eragindako azkura eztarrian.
Gogoan du euriarena, gogoan puba mukuru egotearena. Gogoan Edurnek eragin zion danbatekoa sabelpean.
Ez zuen zorabiatu haren edertasun berezkoak, haren begiratu garbiak edota ezpainetako marrubizko irribarre jangarriak. Alboan izan zuenean, eta barrara inguratu orduko, Edurneren titi guri pareak besoan egin zion espero gabeko igurtzi oharkabekoak atsegin azal-ezinezko modukoa eragin zion barrabiletan. Bularretakorik gabeko titi samurrek barrena inarrosi zioten, eta kili-kili azkuratsua hankartean. Euri anpuluz hornituriko zamarra beltza eransteari ekin zion. Atzean zain zuen lagunari eman, besoak jaso eta kokote aldean ile-mataza biltzen hasi zen, emakumezkoek ohikoa duten erritual erotikoari erritmo motela emanez.
Lurra hasi zitzaion oinazpian mugitzen Arnaltzi. Lurrikara txikia nabaritu zuen oinazpietan eta barrari tinko oratu behar izan zion, hanketako dardarizoari eutsiko bazion. Indioilarraren sexu erakarmenerako jolasa begitandu zitzaion, eta Edurnek buztaneko lumajea era sentsual eta iradokitzailean zabaldu zion. Baina lumaje deigarriak barik, Edurneren gorputzari zerion usain kilikagarriak erakarri zuen harengana, batik bat, eta ororen gainetik. Usain berezia zerion, sumagaitza ia. Ez zen lurrin usaina, desodorantearena, izerdi sundarena, emearen azal poroetatik jario den usain naturala baizik, feromonak edo batek jakin zein substantzia kimikok eragindakoa. Eta erakarmen sexual alimalekoa sentitu zuen Arnaltzek supituki.
Urrunetik ikusi du Arnaltzek autobusa hurreratzen, eta aurretik erabaki gabeko urratsa jakinarazi dio Edurneri. Etorri nire atzetik, esan dio, betertzez begiratu diolarik. Autobusa aurrez aurre geratu da, ateak ireki ditu eta barrura sartu dira bata bestearen atzetik. Arnaltzek barru aldeko aulki ilara aukeratu du jesartzeko, aulkietan sakabanatuta bospasei lagun daudela ikusi ostean. Bakarrik eta babestuta, gordeta egingo dute Bermeora arteko bidaia guztia. Leiho ondoko aulkia aukeratu du Edurnek, denik eta tokirik ezkutuena. Alboan jesarri zaio Arnaltz. Eta jesartzeaz batera, musu eman dio ezpainetan. Musu gozo-lizuna.
Zergatik ez gara joan zure etxera? Galdetu dio Edurnek. Sexuaz gozatzeko ohea ezinbestekoa ez delako, erantzun dio Arnaltzek, mihi-musua trakearaino sartu eta esku-atzamar higikariak Edurneren gero eta iztarte zabalduagotan barneratu ahala. Zarratu begiak, agindu dio, eta utzi zeure burua autobusaren balantzan kulunkatzen.
